NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
الْعَبَّاسُ
بْنُ عَبْدِ
الْعَظِيمِ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
الرَّحْمَنِ
بْنُ هَانِئٍ
أَبُو
نُعَيمٍ
النَّخَعِيُّ
أَخْبَرَنَا
شَرِيكٌ عَنْ
إِبْرَاهِيمَ
بْنِ
مُهَاجِرٍ
عَنْ زِيَادِ
بْنِ
حُدَيْرٍ قَالَ
قَالَ
عَلِيٌّ لَئِنْ
بَقِيتُ
لِنَصَارَى
بَنِي
تَغْلِبَ
لَأَقْتُلَنَّ
الْمُقَاتِلَةَ
وَلَأَسْبِيَنَّ
الذُّرِّيَّةَ
فَإِنِّي
كَتَبْتُ
الْكِتَابَ
بَيْنَهُمْ
وَبَيْنَ
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ عَلَى
أَنْ لَا
يُنَصِّرُوا
أَبْنَاءَهُمْ
قَالَ أَبُو
دَاوُد هَذَا
حَدِيثٌ
مُنْكَرٌ
بَلَغَنِي
عَنْ أَحْمَدَ
أَنَّه كَانَ
يُنْكِرُ
هَذَا
الْحَدِيثَ
إِنْكَارًا
شَدِيدًا
قَالَ أَبُو
عَلِيٍّ
وَلَمْ
يَقْرَأْهُ
أَبُو
دَاوُدَ فِي الْعَرْضَةِ
الثَّانِيَةِ
Ziyâd b. Hudayr'dan
(rivayet olunduğuna göre) Ali (r.a) (şöyle) demiştir.
Ömrüm olursa Tağlib
oğulları (denilen) Hristiyanlarla mutlaka savaşacağım ve çoluk çocuklarını esir
edeceğim çünkü ben Rasûlullah'la onlar arasında çocuklarını
hıristiyanlaştırmayacaklarına dair ahidname yazmıştım. (Onlar bu ahdi bozdular)
Ebû Dâvud der ki: Bu
hadis münkerdir. Bana erişen haber'e göre Ahmed (b. Hanbel)de bu hadisi münker
sayarmış. Bazılarına göre bu hadis metruk hadise benzemektedir. (Bu sebeple) bu
hadisi Abdurrahman b. Hani'nin rivayet etmesinin mümkün olamayacağını
söylediler.
(Ebû Dâyud'un talebesi)
Ebû Ali der ki: Ebû Dâvud (bana bu Sünen'i) ikinci defa arz edişinde bu hadisi
okumadı.
İzah:
İbn Ebî Şeybe'nin Kitab
ez-Zekât'ırida, Ebû Ubeyd'in Kitabu'l-Emval'inde Hz. Ömer'in Benî Tağlib
hıristiyanla-nyla zekatın iki katı cizye ödeyeceklerine çocuklarını
hıristiyanlaştırmaya-caklarına ve hıristiyan olması için hiç kimseyi
zorlamayacaklarına dair bir anlaşma yaptığını, fakat onların bu şartı bozduğunu
ifade eden hadis-i şerifler bulunmaktadır.
Onlar bu şartı
bozdukları için, Hz. Ali'nin onlar hakkında böyle bir tehdidde bulunmuş olması
mümkünse de, ulema Hz. Ali'nin böyle bir tehdidde bulunduğunu ifade eden bu
hadisin senedi itibariyle münker olduğuna hükmetmişlerdir.